Startfoto van Anne
Als beloofd hierbij voor de aftrap van de rode draad mijn foto, begin augustus 2021 gemaakt in de biologisch dynamische boerderij Land- en Boschzigt in ‘s-Graveland.
Ik heb een ietwat vervreemdend beeld met tegenlicht proberen te creëren van artisjokken en kassen, wat een enigszins wonderlijke compositie heeft opgeleverd. En dat was dus de bedoeling.

• Camera Panasonic Lumix FZ 1000.
• Instellingen: sluitertijd 1/8000, ISO 200, focuslengte 13,7 mm, diafragma F3,1.

Nummer 2 van Wim W.

Wat zie ik? 
Planten in tegenlicht met kassen en wolkenlucht.

Wat heeft de maker bedoelt?
De maker wil duidelijk een silhouet foto maken tegen een mooie wolkenlucht.

Wat doet de foto mij? 
De foto geeft mij een heerlijke buitenlucht gevoel met de wolkenpartij en de natuurlijke plant.

Mijn foto:

Ook ik heb een foto met tegenlicht waarbij het natuurgevoel de overhand heeft en er bij de boom een duidelijk bijna silhouet te zien is.

Nummer 3 van Rob

Ik zie op de foto van mijn voorganger een herfstlandschap in het bos, met een fraaie lichtval en bundel van lichtstralen. Ik heb geprobeerd hierop een vervolg te geven door ook de uitwerking van de zon op herfstbladeren van een boom op een mooie zonnige middag weer te geven met in plaats van een accent in lichtstralen een kleuraccent.

Ik heb mijn foto gemaakt met een vintage camera met een vintage lens op 24 oktober 2021, en nabewerkt in Lightroom en Photoshop.

 Nummer 4 door Marianne
Wat zie ik?
Herfst beeld van een boom met herfstkleuren. Daar tussen een rode bessenstruik. Ook het blauw van de lucht is zichtbaar. Het is een mooie herfstdag. De kleuren rood, blauw en geel overheersen.
Het is een drukke foto. Kleurrijk en vertelt het verhaal van de natuur op een mooie herfstdag.

Dat de herfst ook minder mooi kan zijn is te zien op mijn vervolgfoto.

Door de heftige regenval in de herfst zijn de bootjes vol water gelopen. Het rood uit de foto heb ik ook teruggebracht in mijn foto. Ook vanwege het rood van de rode draad. Ook hier hebben de herfstkleuren de overhand. 

Nummer 5 door Carla
Wat zie ik?
Boten, sommige in verval, een tijd niet gebruikt. Ze liggen in horizontale lijn. De boten zijn aangemeerd, geparkeerd als het ware. Veel spiegelingen én van de boten én van de wal. De gespiegelde bomen en struiken geven verticale lijnen.
– Jaargetijde: beginnende herfst
– Kleur: complementair en contrasterend
Wat de fotograaf heeft bedoeld met deze foto is mij niet helemaal duidelijk.

Mijn “antwoordfoto”:

Boot in verval, niet aangemeerd, maar op het droge. Op de voorgrond ipv in de tweede laag van de foto.  Ook een duidelijke wal, maar dan in de tweede laag van de foto, aan de overkant. Onderin de foto een subtielere wal. Veel complementaire kleuren, maar ook contrasterend. 

Nummer 6 door Ankie
Ik krijg een foto opgestuurd, een half vergane boot aan de rand van het water, waarschijnlijk in een baai, want aan de overkant is ook weer –heuvelachtig – land. De zon schijnt op wat eens de voorplecht was.
Daar is de foto ook mooi scherp en het lichtspel mooi. De foto laat zien dat de maker de boot interessant vond, zich misschien wel afvroeg waarom die daar lag.

Ik ben niet zozeer geboeid door de omgeving waar de boot ligt, maar door het half vergane hout en de vierkante openingetjes die daarin ontstaan waardoor je het water ziet. Je kan er doorheen kijken. Als je binnen in de boot zou zitten, zit je eigenlijk opgesloten achter een soort van tralieraampje.

Ik wil eigenlijk mijzelf fotograferen kijkend naar de vrijheid achter zo’n houten omlijsting, maar dat kan niet: deze foto is anoniem. Daarom vraag ik mijn Berlijnse hondje dat voor mij te doen. Hij is er wat beteuterd van, maar doet het toch braaf.

Nummer 7 door Bernadette
Ik zie een klein hondje wat zit in een soort kapotte kist, hij zit op de koude? stenen. De hond zit op de grond. De hond heeft een jasje aan. Daardoor neem ik aan dat het koud is.
De kist zit als een soort schilderijlijst om het hondje heen. De lijst is wat onscherper en het hondje is mooi scherp. Doordat de hond naar links kijkt, kijkt hij de open ruimte in, dat geeft een minder opgesloten gevoel dan wanneer hij andersom gezeten had, met zijn neus tegen het hout aan. De lijst geeft namelijk wel een afgesloten gevoel.

Ik vraag me af waar deze foto genomen is maar kan dit niet helemaal afleiden uit het beeld. Buiten in elk geval, er liggen kleine steentjes rondom het hondje die ook aan zijn jas plakken en vast zitten op zijn lijf. Het maakt hem bijna tot een dalmatiër. Het zal wel koud zijn omdat de hond een jas aanheeft, de halsband is in een bijpassende kleur, ook roze/paars.
Ik vind de omlijsting mooi omdat die er scheef omheen zit, het ziet er niet uit als een standaard lijstje, rechttoe rechtaan.
Het hondje ziet er niet heel gelukkig uit, het zit een beetje dramatisch voor zich uit te kijken. Door de kapotte lijst eromheen wordt dat beeld eigenlijk verscherpt. Het is mooi dat de hond op een andere kleur stenen zit daardoor komt het beeld meer naar voren.

Het koude beeld wat dit bij me oproept doet me denken aan mijn eigen vakantie waarvan we net terug zijn. Het is dus niet een vers gemaakte foto maar van vorige week, waar het veel warmer was.

Ik kies voor een warmere omgeving en een dier wat bijna in dezelfde pose zit. Hij kijkt dezelfde kant op alleen zijn lijf zit anders. Het is echter geen hond maar een jakhals . Ook de jakhals heeft het koud, ondanks het warme land. Het is een graad of 13-14, het waait hard maar hij heeft wel een lekker dikke vacht. En geen jasje aan. Hij zit op het strand in de buurt van zijn nest, op wacht. Zou dat andere hondje ook op wacht zitten?

Nummer 8 door Wim V.
Wat ik denk te zien is een foto met een vosachtig beest in een woestijn. In eerste instantie dacht ik dat hij op een boomstam zat, maar bij nader inzien, zag ik dat er jongen onder zijn buik zaten. Ik denk niet dat deze foto in Nederland gemaakt is en ik zag ook dat deze in oktober 2021 is gemaakt. Daarnaast zag ik ook dat zij naast een kuil/hol zit. Zij is erg waakzaam maar niet bang. 

Het was erg lastig om een vervolg te bedenken. Maar uiteindelijk zijn de dieren weggelopen en laten sporen achter.

Ik heb grote sporen en kleine sporen gefotografeerd in het Amsterdamse bos (dat had ook ergens anders gekund) en dat allemaal samengevoegd. De kleur een beetje aangepast aan de kleur van de vorige foto.

Nummer 9 door Hans
De foto, die ik als uitgangspunt kreeg, toont sporen van een hond (of wolf?) in een modderachtige ondergrond. Op een paar grassprietjes na is het een heel basaal beeld – met weinig kleurnuances, alleen wat lichtschakeringen door de sporen. Een ” dode foto”, met door de sporen een teken van leven.

Ik heb gekozen om ook een basale foto te maken, maar wilde er wel meer zichtbaar leven in brengen.

Uiteindelijk is het een detailfoto op ons terras in de voortuin – waarin tussen de stenen door de natuur probeert te overleven. Centraal staat een ontkiemende boom die er zeker niet zal blijven staan, dat is een vervelende woekeraar.

Nummer 10 door Frans
Ik zie beton klinkers , stoepje o.d.  Klein opgeschoten boompje, ander kruid tussen de voegen vandaan en mos. Grijs, groen van kleur. Er is weinig scherpte diepte in foto. Alleen boompje is gedeeltelijk scherp. Het zijn vrij sobere kleuren, grijs voornamelijk van de verharding en alleen groen van de planten. De bestrating is in een patroon gestraat en loopt rond.

Wat ooit een klein boompje was is nu een beuk van ca. 200 jaar oud, die zich in de verharding heeft weten te handhaven en te overleven. Zo zie je maar, leven en laten leven.

Betontegels en betonklinkers en naast de grote wortels van de beuk spontaan opkomend kruid. Ook hier grijs, groen van kleur. Het is een hele grote voet van boom, beetje naar beneden gericht, maar ik had een trapje mee moeten nemen. Slecht foto weer – geen nieuwe kans meer gehad helaas.
Ook hier begroeiing tussen verharding alleen nu een paar schalen groter. De scherpte diepte is groter, om de brede stam en de wortels goed in beeld te krijgen. Ik vind het jammer dat het hek rechts en de palen van de verkeersborden behoorlijk in beeld zijn. Wat de kleuren betreft ook hier voornamelijk groen en grijs. De weg maakt een bocht in de verte.

Nummer 11 door Bea
Wat zie ik?
Halverwege de foto zie je over de volle breedte, de onderkant van een boom, grote dikke wortels die in de aarde verdwijnen. Een stam vertakt in dikke boomwortels. Op de voorgrond liggen wat oude tegels, sommige kapot.  Linksachter  de boom zie je een pad/weg lopen. Rechts achter de boom een gedeelte van een hek, in de schaduw.  Het is een zonnige dag, de zon komt van rechts.
Het is een stevige boom, zo te zien een gezonde boom. De overheersende kleuren zijn geel/groen/bruin – aardekleuren. Het maakt een sterke indruk, zo’n brede onderkant met zoveel dikke wortels die in de grond verdwijnen.

Als beeldbepalende elementen heb ik gebruikt: 
–  Element aarde – aardekleuren
–  Stevig, verankerd in de aarde

Voor mijn foto heb ik het tegendeel gebruikt:

–  Het andere uiteinde van een boom, een tak, met jonge bloesem
–  Element lucht.
–  Teer, bewegend in de lucht.

Nummer 12 door Rene
Naar mijn mening heeft mijn voorganger appelbloesem gefotografeerd.

Een logisch gevolg hierop is een appel. Na bloesem komt dus een appel.

Nummer 13 door Mirjam

Ik zie een appel, een groene appel. Hij glimt en ziet er lekker uit
Dan eet ik hem maar op, ik maak er een appeltaart van! Heerlijk, met een kopje thee!